ประวัติวัดกาคำ วัดพระธาตุกาคำ(ก๋าคำ)เป็นพระธาตุเก่าแก่บนยอดอยสร้างขึ้นในสมัยโยนก สมัยนั้นนำโดยปู่จ้าวลาวจกเป็นผู้นำองค์กรปกครอง หรือหัวหน้าใหญ่ของอ้ายลาว บ้านหินแตกในขณะนั้นมีชาวไทยใหญ่ อาศัยอยู่เป็นจำนวนมาก มีเรื่องเล่าว่ามีพ่อค้าวัวต่างถิ่น สองคนพี่น้องมาจากเมืองแสนหวีได้เข้ามาค้าขาย พักแรม เป็นเวลานานนับเดือน ตาม เส้นทางตั้งแต่เมืองสาต, หินแตก , ฝาง ,เชียงดาว จุดหมายปลายทางสิ้นสุดที่เมืองเชียงใหม่พ่อค้าชาวไทยใหญ่ทั้งสอง ได้สร้างพระธาตุขึ้นองค์หนึ่งในระหว่างทางดอยตุงกับเมืองฝาง คือ พระธาตุกาคำโดยได้นำเอาทองคำหล่อหลอมเป็นรูปอีก จำนวน 2 ตัว ไว้ในองค์พระธาตุชาวไทยใหญ่เรียกว่า ก๋าคำ( ก๋า หมายถึง อีกา , คำ หมายถึง ทองคำ ) วัดพระธาตุกาคำมีพื้นที่ประมาณ 20 ไร่ และพระธาตุ 1 องค์เป็นพระธาตุเก่าแก่ที่ทรุดโทรมไปเป็นเวลานานชาวบ้านจึงได้บรูณะปฏิสังขรณ์ขึ้นใหม่ เมื่อ พ.ศ.2506 ความสำคัญของวัดนี้ เพราะเป็นสถานที่ที่ชาวบ้านให้ความศรัทธาและนับถือ เป็นที่พึ่งทางใจของชาวบ้าน มีประวัติและความเป็นมาที่น่าประทับใจ ลักษณะการปลูกสร้างก็เป็นแบบดั้งเดิมของชาวไทยใหญ่พิธีกรรมต่างๆ

สถานที่ตั้ง หมู่ 1 บ้านเทอดไทย อำเภอแม่ฟ้าหลวง จังหวัดเชียงราย 
ระยะทางจากป่าซางไปวัดกาคำ ระยะทาง 35 กิโลเมตร

ประวัติวัดเวียงคำ (กาขาว)
วัดเวียงกาขาวถูกสร้างขึ้นมาพร้อมกับพระทรงชัยพลังแผ่นดินถิ่นกาขาวเมื่อ พ.ศ.2547 เพื่อเป็นที่พึ่งที่ระลึก ของพุทธศาสนิกชนชาวไทยใหญ่ และชาวเขาหลายชนเผ่า ตลอดจนข้าราชการทหารตามแนวชายแดน เพื่อเป็นการเริ่มต้นการเผยแพร่พระพุทธศาสนาให้ชาวเขาเผ่าต่างๆได้รู้และเข้าใจในพระพุทธศาสนา

ประวัติพระทรงชัยพลังแผ่นดินถิ่นกาขาว 
พระทรงรัตนพลังแผ่นดินถิ่นกาขาว ประดิษฐาน ณ วัดเวียงคำ (วัดกาขาว) เป็นพระพุทธรูปสำริดขนาดใหญ่ มีขนาดหน้าตัก 8 เมตรสูง 10 เมตรฐานบัวรองรับองค์พระสูง 2 เมตร และตราสัญญาลักษณ์ฉลองครองสิริราชสมบัติ 60 ปี สร้างขึ้นเมื่อ พ.ศ.2547 และสร้างองค์พระเสร็จสมบูรณ์เมื่อ พ.ศ.2549 เพื่อถวายแผ่นดินในปีมหามงคล 2549 ครองศิริราชครบ 60 ปี และเพื่อลดพร้อมทั้งกำจัดภัยพิบัติของโลกและบ้านเมือง ซึ่งจะเกิดขึ้นเมื่อ พ.ศ.2550 ให้ประชาชนอยู่ร่มเย็นเป็นสุขสืบต่อไป

สถานที่ตั้ง บ้านเทอดไทย หมู่ 1 ตำบลเทอดไทย อำเภอแม่ฟ้าหลวง จังหวัดเชียงราย 
ระยะทางจากป่าซางไปวัดกาขาว ประมาณ 36 กิโลเมตร